De redactie hoort u al denken: een nummer over data? Wat moet de informatieprofessional daar nu mee? Dat is toch het terrein van data-analisten? Als u dat denkt, beginnen we met een vermaning: gegevens zijn de bron van informatie. Informatie ontstaat door gegevens in context te plaatsen (bijvoorbeeld in documenten). Wanneer we deze informatie verder structureren en relaties aanbrengen, ontstaat kennis. Pas als we deze kennis correct toepassen en ervan leren, bereiken we wijsheid. En zo ontstaat een eindeloze leercurve die de overheid in potentie kan benutten. Daarom blikt hoogleraar Albert Meijer terug: er is de afgelopen tien jaar veel denkwerk verricht. Data staan op de agenda, maar de echte urgentie aan de bestuurstafels ontbreekt. In Vlaanderen zien we een concrete beweging richting digitale soevereiniteit, een andere aanpak dan in Nederland. De EU kan op haar beurt weer veel leren van de Belgen en de Nederlanders. De datastrategie van de waterschappen brengt doelen en instrumenten effectief samen: centraal waar mogelijk, decentraal waar nodig. Ook het NDE werkt via standaardisatie en waardelijsten aan een betere vindbaarheid en doorzoekbaarheid van data. Dit zijn praktijkvoorbeelden waar Albert Meijer naar zoekt. Een ander inspirerend voorbeeld is het Open Data Portaal van de Tweede Kamer, het meest transparante parlement van Europa, dankzij de implementatie van de Wet hergebruik van overheidsinformatie. Ook Justitie zet stappen: met het Centraal Digitaal Depot (CDD+) wordt ketenarchivering onderdeel van de opslag en dienstverlening. Dit laat zien hoe procesdata, tabellen en indexen toegankelijkheid en managementinformatie bevorderen. Dit biedt een wenkend perspectief voor een eDepot aan de voorkant van de keten. Wat betekent dit voor de informatieprofessional? Het begint met goede voorbeelden volgen. Bestuurders meenemen en wijzen op de verantwoordelijkheid van de overheid is essentieel. Databeheer vraagt om extra inzet, middelen en duidelijke aansturing van leveranciers. Alles is data – en dus informatie. Verschillende leertrajecten helpen hierbij, zoals die van GO en VHIC, het aanbod van RADIO, of het Leerhuis van het Nationaal Archief. In een recente KNVI-podcast merkte Rik Maes op dat informatie beheersen een utopie lijkt. Toch kunnen informatieprofessionals gidsen in het informatielandschap – en daarin mogen ze minder bescheiden zijn. Op naar de bestuurders dus!