Tussen optimisme en weerbarstige praktijk vind je Green IT
Tekst Migiza Victoriashoop
Migiza Victoriashoop is redactielid Od
Hoe zorg je ervoor dat de informatieverwerking binnen je eigen organisatie – maar ook in de keten – duurzaam en milieuvriendelijk is? Dat is het onderwerp van Green IT: De weg naar digitale duurzaamheid.
Om toe te lichten hoe IT-impact beperkt kan worden gebruiken de auteurs Jan Hoogstra en Eric Consten een overzichtelijke structuur: model duurzame digitalisering/Green IT. In dit model staat de mens centraal, omdat die het startpunt vormt van het gebruik van technologie. Vervolgens bouwt het model verder uit met vijf lagen (apparatuur, software, netwerk, datacenter, nutsvoorziening). Iedere laag vormt een hoofdstuk waarin uitgelegd wordt aan welke knoppen gedraaid kan worden en wie vanuit welke rol dat het best kan doen. Maar voordat de auteurs stilstaan bij de mens wordt eerst het wettelijk kader geschetst. Ja, wie duurzaamheid en Europa zegt, kan niet om de grote hoeveelheid deals, directives en goals heen.
Low code
Hoogstra en Consten gaan er niet vanuit dat de lezer een expert is bij het bespreken van iedere laag uit het model. Daarom krijgt de lezer ook achtergrondinformatie zodat je de tips en quick wins in een context kunt plaatsen. Neem bijvoorbeeld het hoofdstuk over software. Daarin wordt verteld hoe rekenkracht en opslagcapaciteit in de jaren veertig en vijftig kostbaar waren om vervolgens in vogelvlucht uit de doeken te doen welke ontwikkelingen ervoor hebben gezorgd dat we vandaag de dag zijn aanbeland bij de low code trend – wat de impact van IT weer vergroot, omdat iedereen hierdoor tegenwoordig kan programmeren. Verder komt de praktijk ook aan bod. Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je een interview met – wat ik niet anders kan beschrijven dan IT-duurzaamheidsprofessionals, een titel die de auteurs zelf gebruiken – om je een kijkje in de keuken te geven bij commerciële en publieke organisaties als het gaat om Green IT. Zo licht Niels van der Beek – domeinmanager infrastructuur en basis werkplek bij het Centrum voor Informatie Technologie, Rijksuniversiteit Groningen – toe hoe privacy en security helpen om de duurzaamheidsambities van de RUG te realiseren. Tipje van de sluier: datacenters waar systemen in geconcentreerd worden, door ze zo in te richten dat er in de toekomst aangesloten kan worden op waterstofprojecten en efficiënte elektro- en koelopslag toe te passen.
Nasmaak
Ik moet het de auteurs nageven dat ze echt een begrijpelijk boek hebben geschreven waarin je als leek goed kunt volgen hoe het zit met wettelijke kaders, software, hardware en menselijk gedrag. Wat een bittere nasmaak bij mij achterlaat is dat het model uitgaat van optimisme, terwijl de toepassing ervan snel tegen de weerbarstigheid van de praktijk aanloopt. Zo krijgt een inkoper in het hoofdstuk over de mens het advies bij de aanschaf van IT-apparatuur te kiezen voor duurzame leveranciers, hernieuwbare energie en energiezuinige hardware. Open deuren misschien, maar lastiger dan het lijkt, want ook prestaties en andere factoren bepalen uiteindelijk de keuze.
Fair phone
Een voorbeeld: bij een aantal gemeenten in Nederland hebben ambtenaren de mogelijkheid om een Fairphone als werktelefoon aan te schaffen. Vanuit Green IT een ideale telefoon. Toch neemt de aanschaf niet zo’n vlucht, omdat bekende problemen van de Fairphones de performance en de lage laadsnelheid zijn. Ja, wat doe je dan als invloedrijke inkoper? Daarentegen helpen alle beetjes. Dus ook als informatieprofessional kun je stappen zetten naar groenere IT door de tips van de auteurs op te volgens, zoals het zorgvuldiger omgaan met devices door het gebruik van hoesjes of het de-installeren van apps die niet worden gebruikt.
