Andrea Kolf-Zeidner-Farkas kan wel zeggen dat ze de spin in het web is als het aankomt op Woo-verzoeken bij het ministerie van Financiën. Ze bekijkt de aanvraag, bespreekt die met beleidsmedewerkers, schrijft nota’s, besluiten en onderhoudt contact met indieners van een Woo-verzoek. Als jurist leerde ze dat het recht altijd een kwestie van interpretatie is, wat ook geldt voor de Woo. ‘Wij doen ons best om zo transparant mogelijk te zijn, maar bepaalde informatie is vertrouwelijk. Daar vallen persoonsgegevens onder, vertrouwelijke informatie met een bedrijf, of bijvoorbeeld links naar het intranet van de overheid. Wat precies vertrouwelijk is, kan zo’n kwestie van interpretatie zijn. Wanneer iemand het oneens is met een besluit, kan diegene altijd nog bezwaar aantekenen en in beroep gaan.’ Een jaar Woo leidt voor Kolf-Zeidner-Farkas tot een conclusie die tot nadenken stemt: ‘Door de Woo is het vertrouwen van de burger in de overheid afgenomen. De wet creëert een verwachting die wij niet altijd kunnen inlossen: de afhandeltermijn. Zes weken is vaak helaas gewoon niet realistisch. Dat leidt voor beide partijen tot een onfraaie situatie: de burger vindt dat wij ons niet aan de wet houden en wij kunnen de verwachting niet waarmaken.’ Kijken we een jaar vooruit, dan hoopt Kolf-Zeidner-Farkas in ieder geval dat de wettelijke termijn is aangepast. ‘Mijn wens is dat dan de processen helder zijn en het interne zoekproces nog efficiënter. Dat zijn uitdagingen die we hopelijk zo snel mogelijk oplossen.’